کلید پیشرفت جوامع امروزی در دست آموزش و پرورش است. اگر نظام تعلیم و تربیت به بحث های نظری مشغول گردد و با روش های ناکارآمد و قدیمی راه خود را ادامه دهد، یقیناً همه ی ابعاد جامعه با رکود فراگیر رو برو خواهند شد ؛
آیا در جهانی که امروزه عمر بحث های علمی و نظریه های آن کوتاه شده و بسیار سریع دچار تغییر می گردد، رواست با همان روش های قدیم دستگاه عظیم آموزش
و پرورش هدایت و رهبری شود؟ آیا ابزار و سازوکارهای موجود در مدارس جوابگوی نیازهای نسل جدید می باشد؟ آیا اهداف جهان مدرن با ابزار و امکانات غیرمدرن ، قابل دستیابی است؟
رشد سریع فناوری های اطلاعات و ارتباطات، تغییراتی را در کاربردها و فرایندهای فنی وابسته به آموزش متنوّع پدیدآورده است. این تکنولوژی نقشی کلیدی در آموزش و پرورش بر عهده دارد. آمادگی نظام آموزش و پرورش برای همراهی با دیگر نهادهای اجتماعی در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات، در پرورش انسان که بتواند در این عصر ایفای نقش کند ، ضروری است.
